Βαρδούσια

Συντεταγμένες: 38°36′58″N 22°04′12″E

Τα Βαρδούσια (ή Κόρακας) είναι σύμπλεγμα βουνών που περιλαμβάνει το νοτιότερο άκρο της Πίνδου στη Στερεά Ελλάδα. Υψώνεται στα σύνορα των νομών Ευρυτανίας, Αιτωλοακαρνανίας και Φωκίδας. Είναι το δεύτερο υψηλότερο βουνό της Ρούμελης μετά την Γκιώνα, με ύψος που φτάνει τα 2.495 μέτρα (κορυφή Κόραξ).

Χαρακτηριστικά

Ο κύριος όγκος των Βαρδουσίων υψώνεται στα εδάφη της επαρχίας Δωρίδας του νομού Φωκίδας. Το βόρειο τμήμα τους παρουσιάζει πολλές απόκρημνες κορυφές ενώ το νότιο αν και υψηλότερο, παρουσιάζει ομαλότερο ανάγλυφο. Από τις ελάχιστες οροσειρές της Ελλάδας που χαρακτηρίζονται από Αλπικά τοπία. Στην ψηλότερη κορυφή τους, τον Κόρακα ή Αϊ-Λια, υπάρχει παράξενο σπήλαιο με υπόγειο ποταμό. Η οροσειρά χωρίζεται από τους ποταμούς Μόρνο, Εύηνο και Κοκκινοπόταμο και έχει πλούσια χλωρίδα. Μεγάλο τμήμα της επιφάνειας της καλύπτεται από δάση ελάτης, βελανιδιάς, κέδρων ενώ στα εκτεταμένα υψίπεδα που σχηματίζονται ανάμεσα στις κορυφές βόσκουν μεγάλα κοπάδια προβάτων και γιδιών. Πολλά σημεία του βουνού είναι κατάλληλα για ορειβασία ενώ στις πλαγιές των Σκόρδων λειτουργεί καταφύγιο.

Άλλες ψηλές κορυφές των Βαρδουσίων είναι η Πυραμίδα (2.350 μ.), η Πλάκα (2.320 μ.), το Σινάνι (2.290 μ.), η Αλογόραχη (2.270 μ.), η Μεγάλη Σούφλα (2.260 μ.) και άλλες.

Ιστορία

Το αρχαίο ελληνικό όνομα των Βαρδουσίων είναι Κόραξ, ονομασία που επιβιώνει μέχρι σήμερα ειδικά στον τοπικό πληθυσμό ο οποίος χρησιμοποιεί κυρίως την αρχαία ονομασία. Ο Στράβων τα ονόμαζε μέγιστον όρος εξαιτίας του ύψους του.

Στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 στα Βαρδούσια έδρασαν και προφυλάχτηκαν στις λεγόμενες αποκλείστρες, οι εξεγερμένοι κάτοικοι των γύρω χωριών